Tawułki (Astilbe) rodzaj roślin należący do rodziny skalnicowatych.

Biologia i ekologia

Obejmuje 21gatunków występujących we wschodniej Azji (od Himalajów po Japonię) oraz jeden gatunek (A. biternata) rosnący we wschodniej Ameryce Północnej w Appalachach Wiele gatunków i mieszańców między nimi w licznych odmianach uprawianych jest jako rośliny ozdobne. Najważniejszą cechą tawułek jest fakt, że zdecydowanie preferują strefę cienia.

Pęd

Byliny tworzące rozległe kępy, u niektórych gatunków rozrastające się za pomocą rozłogów. Osiągają do 1,5 m wysokości.

Liście

Zamierające przed zimą, odziomkowe i łodygowe, dwu- lub trzykrotnie złożone, z listkami jajowatymi lub trójklapowymi, osadzonymi na krótkich ogonkach.

Kwiaty

Drobne, zwykle jednopłciowe, rzadziej obupłciowe, zebrane w wielokwiatowe (liczące do 2 tys. kwiatów), często gęste i złożone grona, czasem mających formę kłosów. Hypancjum białawozielone, przyległe do zalążni tylko u jej nasady na 1/4 jej długości, dlatego jest ona górna. Działek kielicha jest 5 lub 4. Mają one kolor biały, różowy lub czerwony. Płatków korony czasem brak lub jest ich 5, wówczas są zredukowane, drobne lub dłuższe, ale wąskie. Pręcików jest 10 lub 5, 8. Zalążnia jest dwu- lub trójkomorowa, z dwiema lub trzema szyjkami słupka.

Owoce
Wielonasienna torebka z dwoma dzióbkami. Nasiona mają luźną łupinę, stąd rozprzestrzeniane są przez wiatr.

Znaczenie
Tawułki Arendsa wykorzystuje się do zakładania nasadzeń w zacienionych miejscach. Tawułki lubią żyzną i stale wilgotną glebę oraz miejsca osłonięte od bezpośredniego nasłonecznienia. Są całkowicie odporne na mróz i nie wymagają szczególnej opieki poza wiosennym oczyszczeniem karpy z zeszłorocznych liści. 

W ogrodzie posadzona jest:

Tawułka Arendsa ‘Astry White’