Budleja Davida, omżyn (Buddleja davidii) – krzew parkowy z rodziny trędownikowatych.

Biologia i ekologia

Pochodzi z Chin i Japonii, nazywany także motylim krzewem, ponieważ słodkim zapachem kwiatów wabi motyle wielu gatunków.

Pokrój

Osiąga wysokość 5 metrów. Pędy wyginają się łukowato, co spowodowane jest ciężarem kwiatostanów.

Liście

Bladozielone, 25 cm długości, pokryte drobnymi włoskami, jajowato lancetowate. Większość liści opada jesienią.

Kwiaty

Bladopurpurowe, pachnące kwiatostany, które pojawiają się od połowy lata do wczesnej jesieni. Kształtem przypominają nieco kwiaty lilaka pospolitego.

Znaczenie użytkowe

Wykorzystywana do tworzenia założeń ogrodowych, miejsce powinno być nasłonecznione a gleba żyzna i dobrze przepuszczalna. Budleje można uprawiać również w donicach, pamiętając o umieszczeniu ich na zimę w szklarni lub cieplarni. Jest to roślina odporna, trzeba uważać jedynie na młode pędy, które mogą być niszczone przez wczesne mrozy, które na szczęście nie są nieodwracalne. Budleję Davida rozmnaża się, pobierając półzdrewniałe sadzonki w drugiej połowie lata lub pobierając zdrewniałe sadzonki od połowy jesieni do późnej wiosny. Budleję Dawida przycina się kilka centymetrów nad ziemią, rokrocznie późną jesienią. Regularne przycinanie rośliny jest istotne, w przypadku jego braku budleja przyjmuje nieregularne formy. Po wykonaniu cięcia roślinę okrywamy.

Zainteresowanie w świecie medycznym budleja zawdzięcza medycynie tradycyjnej. Różne jej odmiany znane były na całym świecie oraz wykorzystywane do leczenia takich dolegliwości jak reumatyzm, biegunki, krwotoki czy schorzenia wątroby. Budleja Davida wykorzystywana była wspomagająco przy gojeniu ran i wrzodów

W ogrodzie posadzona jest:
Buddleja davidii ‘Miss Ruby’
Buddleja davidii 'Royal Red’
Buddleja davidii 'White Profusion’